Nie ma chyba płocczanina, który nie interesowałby się, jak nasze miasto wyglądało kilkanaście, kilkadziesiąt czy kilkaset lat temu. Wraz z Towarzystwem Naukowym Płockim wprowadziliśmy nowy cykl, dzięki któremu możecie zobaczyć metamorfozę Płocka…
Dzięki życzliwości Towarzystwa Naukowego Płockiego, możemy zaprezentować Wam unikalne zdjęcia naszego miasta w zestawieniu z aktualną fotografią danego miejsca czy budynku.
Dzisiaj przedstawiamy budynek dawnej baszty obronnej z XIV w. Mieszcząca się przy ulicy Zduńskiej baszta jest pozostałością średniowiecznych obwarowań miasta, wzniesionych za panowania króla Kazimierza Wielkiego. W 1353 r. Kazimierz Wielki rozpoczął budowę murów miejskich. Mur obronny wykonany był z kamienia i cegły, miał 9 m wysokości i 2 m grubości. Pierwotnie mur posiadał 19 baszt obronnych i 3 bramy wjazdowe do miasta. Niedaleko baszty przy ul. Zduńskiej, przy zbiegu ul. Kazimierza Wielkiego i ul. Okrzei, znajdowała się jedna z trzech bram wjazdowych do miasta – Brama Dobrzyńska. W 1489 r. książę Janusz II przekazał basztę na siedzibę elitarnego bractwa kupieckiego i strzeleckiego, które miało tu arsenał.
W wieku XVIII baszta została przebudowana na dom mieszkalny, dzięki czemu jako jedyna przetrwała do dzisiejszych czasów. Od 1891 r. do drugiej wojny światowej w baszcie i sąsiedniej kamienicy mieścił się żydowski przytułek, ufundowany przez bankierską rodzinę Flatau.
Dolna część czworobocznego budynku dawnej baszty obronnej, którą stanowią nieotynkowane mury z czerwonej cegły, świadczy o średniowiecznym rodowodzie budowli.
Obecnie w baszcie mieszczą się biura płockiej delegatury Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków