„Przygarnij psiaka” – pomagamy lokatorom płockiego schroniska, odc.122 [ZDJĘCIA]

Schronisko dla zwierząt w Płocku jest jednostką organizacyjną spółki SUEZ Płocka Gospodarka Komunalna Sp. z o.o., będącej częścią grupy kapitałowej SUEZ Polska / Suez Environnement / GDF SUEZ.

„Trzech muszkieterów” ze Schroniska dla zwierząt w Płocku to Reksio, Sisi i Rico. To urocze zwierzaki, które szukają nowego domu. Milej spędza im się czas w schronisku razem, jednak nie muszą być adoptowane łącznie.

Reksio

Reksio (nr karty: 248/13) to około 8-letni pies, który większość swojego życia spędził w schronisku. Jest energicznym i przyjaznym czworonogiem, ale nie zachowuje się nachalnie. Do nieznanych osób podchodzi z rezerwą, czekając na zachętę do zabawy.

– Długo już mieszka tutaj, bo 6 lat. Ale mimo tego, że mieszka w schronisku, to nie stracił swojego radosnego charakteru. Na początku był mocno wycofany, jednak gdy połączyliśmy go z pozostałymi dwoma psami, Rico i Sisi, to zaczęły się super dogadywać i otworzył się – opowiadały nam wolontariuszki opiekujące się Reksiem.

Reksio ładnie chodzi na smyczy, chociaż w swoim entuzjazmie potrafi zakręcić się czasem między nogami i zaplątać.

– Potrzebuje takiego przewodnika opiekuna, który będzie miał trochę cierpliwości do niego i poświęcał mu dużo czasu. Pomimo, że jest taki energiczny i nie sprawia wrażenia, żeby się bał, to w nowym otoczeniu Reksio nie czuje się zbyt pewnie. Wychodząc na przykład dalej od schroniska, gdzie jeżdżą samochody i jest dużo nowych bodźców, jest zaniepokojony, raczej nie chce tam chodzić. Dlatego trzeba podchodzić do niego delikatnie i stopniowo wdrażać w życie nowe bodźce – zaznaczają wolontariuszki.

Numery do wolontariuszek opiekujących się Reksiem: Ola – 782 602 550, Magda – 728 562 906.

Sisi

Sisi (nr karty: 106/14) ma około 8 lat. Suczka jest dość duża, waży około 30 kg, jednak nie skacze na człowieka i jest bardzo spokojnym zwierzakiem, który zachowuje dystans. Potrzebuje opiekuna, który wykaże się cierpliwością oraz odpowiedzialnością i będzie potrafił zbudować z sunią nić zaufania.

– To jest taki pies z dystansem, nie za bardzo daje się głaskać, natomiast lubi towarzyszyć człowiekowi, siedzieć obok, na swoim miejscu. Stopniowo ten dystans powinien się zmniejszać, ale to ona musi podjąć decyzję, że jest gotowa zbliżyć się do człowieka – wyjaśniają wolontariuszki opiekujące się Sisi.

Suczka z pewnością dzięki kochającym opiekunom zyska zaufanie do człowieka i stanie się doskonałą towarzyszką. Numery do wolontariuszek opiekujących się Sisi: Ewa – 500 439 288, Jadzia – 602 120 083.

Rico

Jak wspomnieliśmy, ostatnim psiakiem z trójki muszkieterów zamieszkujących razem w jednym boksie jest Rico (nr karty: 261/6). Przypomnijmy, że ten 9-latek to uroczy zwierzak o wielkim sercu, który od dawna nie może znaleźć domu.

Psiak ładnie chodzi na smyczy, jest przyjazny i bardzo dobrze dogaduje się z innymi zwierzakami oraz z ludźmi. Pomimo wieku, jest żywiołowy i musi mieć zapewniony ruch. Nie jest to pies nadający się do siedzenia w kojcu, potrzebuje spacerów. Gdy będzie miał ruch na świeżym powietrzu, będzie się czuł dobrze nawet w mieszkaniu w bloku.

Numery do wolontariuszek opiekujących się Rico: Małgosia – 607 377 564, Agata – 536 724 530.

„Przygarnij psiaka” – pomagamy lokatorom płockiego schroniska, odc.120 [ZDJĘCIA]

Potrzeby schroniska

Mrozy odeszły i Schronisko dla zwierząt w Płocku skupia się teraz na poprawie warunków na wybiegu dla kotów – z radością przyjmie różne duże akcesoria dla mruczków, jak drapaki. Oprócz tego, cały czas trzeba zapewnić właściwe pożywienie dla mieszkańców schroniska i do tego potrzebna jest dobrej jakości mokra karma.

Jeśli i Wy chcecie stworzyć dom dla psiego lub kociego przyjaciela, zerknijcie na stronę facebookową schroniska oraz na stronę Stowarzyszenia Wolontariat Schronisko Płock – Stowarzyszenie Płock Przyjazny Psom. Aby bliżej poznać psa lub kotka, wystarczy wcześniej skontaktować się ze schroniskiem (tel. 24-262-47-99 bądź e-mail plock.schronisko@suez.com). Ze względu na panującą nadal epidemię, warto przy odbiorze własnego zwierzęcia bądź w celach adopcyjnych liczbę osób odwiedzających ograniczyć do niezbędnego minimum.