Wracamy wspomnieniami do jubileuszowej, 30. edycji Sympozjum CHEMIA, która odbyła się w murach Politechniki Warszawskiej Filia w Płocku. Mieliśmy wówczas okazję porozmawiać z Grzegorzem Jóźwiakiem, dyrektorem Biura technologii wodorowych i paliw syntetycznych ORLEN.
Podczas XXX edycji Sympozjum CHEMIA, które odbywało się w ostatnich dniach stycznia w gmachu Politechniki Warszawskiej Filia w Płocku zastanawiano się, czy istnieje wzór na chemię przyszłości. I między innymi o transformacji polskiej chemii rozmawiano podczas debaty, w której wziął udział Grzegorz Jóźwiak, dyrektor Biura technologii wodorowych i paliw syntetycznych ORLEN.
– Podczas wywiadu z profesorem Jackiem Kijeńskim mieliśmy okazję dyskutować na temat transformacji w polskiej chemii. Ze względu na to, że dzisiaj przed polską chemią stoją duże wyzwania związane z celami klimatycznymi, jest dużym plusem, że jesteśmy blisko uczelni. Dzisiaj ta chemia, nowe technologie, potrzebują dużego wsparcia nauki, aby realizować ambitne cele klimatyczne – mówił nam dyr. Grzegorz Jóźwiak.
Jak wyjaśniał, podczas debaty miał okazję przedstawić strategię ORLENU w zakresie zrównoważonego rozwoju i osiągania celów redukcji emisji CO2 poprzez technologie wodorowe i technologie paliw syntetycznych.
– To co najważniejsze, rozwijamy takie projekty jak Hydrogen Eagle, czyli budowa całej infrastruktury wodorowej w Polsce, łącznie ze stacjami tankowania wodoru, czy z drugiej strony takie projekty, jak produkcji paliw syntetycznych, czyli nasz strategiczny projekt, który zakłada produkcję 70 tysięcy ton paliw syntetycznych, głównie paliwa lotniczego typu RFNBO, czyli paliwa zrównoważonego do celów redukcji emisji w tym zakresie, które są spójne z regulacjami wdrażane przez Komisję Europejską – wyjaśniał Grzegorz Jóźwiak.
Chodzi tu o porozumienie, jakie ORLEN i Yokogawa Europe (regionalna centrala japońskiej firmy Yokogawa Electric Corporation) podpisały we wrześniu 2023 r. w sprawie współpracy przy uruchomieniu przemysłowej produkcji neutralnych pod względem emisji dwutlenku węgla syntetycznych paliw lotniczych. Celem tego porozumienia jest optymalizacja procesu technologicznego, który umożliwi syntezę paliwa z dwutlenku węgla i zielonego wodoru. Przedsięwzięcie Koncernu i japońskiej firmy będzie polegać m.in. na stworzeniu wirtualnej repliki zakładu produkcyjnego.
Po Płocku od niedawna jeździ autobus na wodór. Czy według naszego rozmówcy tego typu pojazdy mają szansę zastąpić dotychczasowe autobusy z silnikiem spalinowym?
– Właśnie ten autobus w Płocku, ale również 25 autobusów, chociażby w Poznaniu to jest przykład tego, że realizacja strategii wodorowej już się zadziała i te pierwsze wdrożenia funkcjonują. I oczywiście tak, potwierdzam, że ta technologia zastosowania wodoru, szczególnie w autobusach miejskich, cieszy się dużą popularnością. Mamy bardzo pozytywny odzew z Komunikacji Miejskiej w Płocku, że ten autobus spełnia wszystkie wymagania. Zarówno pod kątem dostępności, jak i awaryjności jest z nim wszystko w porządku. Ale też wodór to paliwo, które pozwala na dużo większe zasięgi, niż chociażby w pojazdach elektrycznych – tłumaczył Grzegorz Jóźwiak.
Jak dodaje, komunikacja miejska z pojazdami tankowanymi wodorem jest korzystna nie tylko dla osiągnięcia neutralności klimatycznej czy poprawy środowiska, ale przede wszystkim lokalnie.
– Mamy możliwość zredukowania emisji z pojazdów diesla, bo pojazd wodorowy przypomnę, że emituje tylko i wyłącznie parę wodną, więc jest bardzo korzystny dla środowiska, dla takich aglomeracji miejskich, jak Płock – podsumował dyrektor Biura technologii wodorowych i paliw syntetycznych ORLEN.
Przypomnijmy, że organizatorem XXX Sympozjum CHEMIA 2024, które odbyło się 30 i 31 stycznia na terenie Politechniki Warszawskiej w Płocku, jest firma BMP, wydawca m.in. czasopisma „Kierunek Chemia” i portalu kierunekCHEMIA.pl. Honorowym Gospodarzem był ORLEN S.A.
CH4 + H2O → CO + 3 H2 ( to skąd się bierze CO2 ?)
no swego czasu rząd Morawieckiego podpisał jakiś list intencyjny ze związkiem gmin śląskich ( co gminy mają do kopalin !?) w sprawie budowy hub-u wodorowego, wodór miał pochodzić ze zgazowania węgla jak w Hydrierwerke Politz ( Police) . Jak wiadomo pozostałością takiego procesu jest smoła pogazowa zawierająca niemal komplet wielopierścieniowych zw. aromatycznych które są mutagenne i kancerogenne no ale kto by się tym przejmował skoro produktem miał być zdrowy i ekologiczny wodór !? A może rząd planował zgazowanie w złożu co jak wiadomo polega na podpaleniu złóż węgla. To wtedy autobusy na wodór jeździły by w krajobrazie jak w Centralii w USA gdzie kiedyś przeprowadzono taki eksperyment złoża płoną do dzisiaj , gazy wychodzą z ziemi asfalt się rozpuszcza. Tak to jest jak się barany wezmą za uszczęśliwianie ludzkości.
te typki ze zdjęcia też pewnie uważają że wodór jest spalany w silniku cieplnym tak jak mieszanka paliwowo powietrzna , niestety tak nie jest a układ ogniwa paliwowego musi być hermetyczny bo inaczej cały wodór by się z niego ulotnił. Wodór tak ma że nawet z zamkniętego zbiornika potrafi uciec przez ściany. W Orlenie wodór jest pozyskiwany z jedynej znanej metody przemysłowej a mianowicie reformingu parowego metanu .Pan prezes ze zdjęcia kiedyś na konferencji stwierdził że będzie pozyskiwał wodór z elektrolizy wody z Bałtyku – prąd z farm wiatrowych a na każdej elektrolizer. Pewnie sądził że jak jest zasolona to ta elektroliza będzie łatwiejsza !? A jak go zapytano jak będzie ten wodór gromadził i przesyłał na ląd to nic nie odpowiedział.
Za pomocą reformingu parowego wodór produkuje z gazu ziemnego Orlen-Anwil i wszystkie fabryki Grupy Azoty produkujące amoniak i nawozy azotowe jego bazie. W Orlenie w Płocku wodór powstaje jako produkt uboczny procesów reformingu katalitycznego benzyn oraz procesu pirolizy (kraking termiczny z dodatkiem pary przegrzanej tzw pary rozcieńczającej) benzyn. Tak czy inaczej nie jest to WODOR ZIELONY, ale szary lub bardzo czarny, którego produkcja wymaga wielkich nakładów energetycznych, której towarzyszy EMISJA OGROMNEJ ILOŚCI CO2 i wysokie opłaty za emisję do atmosfery.
Te „przepisy na nowoczesność i szczęśliwość powszechną” na Śląsku zaczęły się jeszcze w czasach III Rzeszy i były realizowane również w Blachowni Śląskiej, aż do 1945. Natomiast prace nad podziemnym zgazowaniem węgla były podejmowane w Polsce już za Gierka – wybudowano wtedy koło Bierunia zakład doświadczalny podziemnego zgazowania węgla. Było o tym głośno w ówczesnych mediach propagandowych. Jeszcze w latach 2010 -2016 podziemnym zgazowaniem zajmowały się pilotażowo Kopalnia Doświadczalna „Barbara” w Mikołowie oraz Kopalnia „Wieczorek”. Jest dostępnych sporo publikacji na ten temat, nadal pracuje się nad tym tematem: są tacy którzy w tym grzebią, kombinują i utrzymują się z tego oraz dysponenci środków, którzy przydzielają im środki na te badania
„„Skończyły się środki o sponsoring Ukraińców?” Tusk chce powrotu 5-procentowej stawi VAT na pieczywo
Donald Tusk wyraził swoje poparcie dla ponownego wprowadzenia 5-procentowej stawki VAT na produkty spożywcze. Podkreślił, że obecnie trwają dyskusje na ten temat w rządzie. W trakcie wtorkowej konferencji prasowej premier Tusk został zapytany o decyzje dotyczące stawki VAT na żywność, która obecnie wynosi 0 procent i planowane jest utrzymanie tego poziomu do końca marca. Obecna polityka rządu Tuska staje się polityką antypolską chroniąca interesów Ukrainy i obciążającą Polaków kosztami sponsorowania życia cwaniaków na bezpodstawie przyznanym socjalu.
„Moja rekomendacja jest taka, aby wrócić do 5 proc. stawki VAT na żywność. Możemy wrócić do stawki zerowej w każdej chwili” – powiedział premier.
„Rozmawiałem wczoraj z ministrem finansów, sytuacja – jeśli idzie o ceny żywności – jest zaskakująco optymistyczna, z różnych powodów notujemy rekordowo niskie ceny niektórych produktów” – zaznaczył szef rządu.”
Tak sprowadzajcie więcej z .krainy to będzie jeszcze taniej i jeszcze zdrowiej!!!
A co to ma k…wa wspólnego z komentowanym tekstem o wodorze i paliwach syntetycznych z Orlenu?
a może pan dyrektor odpowie na pytanie SKĄD konkretnie z autobusu na ogniwa paliwowe wydobywa się para wodna , konstrukcja tego układu nie pozwala na emisję czegokolwiek bo jest to układ zamknięty .
Może będzie w stanie odpowiedzieć ten najniższy na zdjęciu, który jest głównym naukowym doradcą ds. zastosowań paliw wodorowych i ogniw wodorowych. W czasie pandemii miał on zamkniętą dla normalnej publiczności z ulicy obszerną prezentację i długi wykład/przegląd w TNP nt marek i modeli produkowanych na świecie baterii elektrycznych, paliwowych ogniw wodorowych oraz marek i modeli napędzanych nimi pojazdów. Z jakichś powodów i ostrożności pominął lokomotywy i pociągi na wodór, ale nie mógł sobie darować samolotów i statków. Wydarzenie rejestrowała to rejestrowała ekskluzywnie własna firmowa firmowa.
Po zapoznaniu się z relacją odniosłem wrażenie, że Orlen przymierza się do produkcji baterii elektrycznych, ogniw paliwowych oraz napędzanych nimi pojazdów i że ma dokładnie przebadany rynek i konkurencję.
A czy ktoś odpowie na ważne polityczne i gospodarcze oraz prawne pytanie : co oznacza termin ” RAFINERIA PROCESINGOWA” [ang. PROCESSING REFINERY] oraz czy odpowie on za wprowadzenie tego terminu do obrotu gospodarczego a przede wszystkim za uznanie za takową Rafinerii Gdańskiej i wynikłe z tego faktu wszelkie dalsze i straszne tego uznania konsekwencje.
CYTAT i : >>>– Podczas wywiadu z profesorem Jackiem Kijeńskim mieliśmy okazję dyskutować na temat transformacji w polskiej chemii. – mówił nam dyr. Grzegorz Jóźwiak. <<<>> Chodzi tu o porozumienie, jakie ORLEN i Yokogawa Europe (regionalna centrala japońskiej firmy Yokogawa Electric Corporation) podpisały we wrześniu 2023 r. w sprawie współpracy przy uruchomieniu przemysłowej produkcji neutralnych pod względem emisji dwutlenku węgla syntetycznych paliw lotniczych. Celem tego porozumienia jest optymalizacja procesu technologicznego, który umożliwi syntezę paliwa z dwutlenku węgla i zielonego wodoru. Przedsięwzięcie Koncernu i japońskiej firmy będzie polegać m.in. na stworzeniu wirtualnej repliki zakładu produkcyjnego. <<<<
Wszystko jasne : CHODZI O WIRTULNĄ REPLIKĘ ZAKŁADU PRODUKCYJNEGO, ERGO JEGO PRODUKTY TEŻ MUSZA BYĆ WIRTUALNE. A pisamki otwieraja szeroko gęby z zachwytu, WOW!!!, szczęki im opadły.
A profesor Jacek boki zrywa sobie ze śmiechu w reakcji na ten bełkot "naukawy".
Jakoś nie pada ważne pytania i odpowiedzi na podstawowe pytania:
KTO JEST PRODUCENTEM WODORU TANKOWANEGO DO DO TESTOWEGO AUTOBUSU KM W PŁOCKU? Bo na pewno nie jest nim płocki zakład Orlen ani Orlen Południe. Jaka jest cena tego wodoru?
Ile kosztowałoby wyprodukowanie 1 kg wodoru przez płocki z-d Orlenu, po uwzględnieniu kosztów energii zużytej do jego produkcji oraz opłat ETS z tytułu emisji CO2, jeśli Orlen produkowałby na sprzedaż wodór czystości automotive ?
Jaki jest sumaryczny ( z opłatami ETS) koszt produkcji 1 kg wodoru z gazu ziemnego za pomocą technologii reformingu parowego w Orlen Południe lub w Anwilu?
Co to takiego te paliwa syntetyczne, w tym paliwo lotnicze typu RFNBO,? Z czego się je robi i jaką technologią? Bo wynalezione i wdrożone w latach 1930. i 1940. technologie Bergiusa oraz Fischer-Tropscha oparte na węglu kamiennym miały sens w III Rzeszy w czasie II wojny światowej.
Renewable fuels of non-biological origin (RFNBO)
In the EU, this refers to fuels that are produced using energy from other renewable energy sources. In practice this means the use of renewable power from geothermal, solar or wind power, where a local excess production can result during shorter or longer periods, thereby giving access to such energy at low costs. There are also developments using e.g. concentrated solar power or geothermal energy as a source for direct heat for use in fuel production.
CZYLI ZNACZY SIĘ WODÓR TYLKO POWIEDZIANE STRASZNIE POKRĘTNIE I METNIE.
SKĄD bierze sie ZIELONY WODÓR ?
SUPLEMENT
Definition from RED II:
(36) ‘renewable liquid and gaseous transport fuels of non-biological origin’ means liquid or gaseous fuels which are used in the transport sector other than biofuels or biogas, the energy content of which is derived from renewable sources other than biomass;
Hydrogen
Production of hydrogen from renewable power is produced by means electrolysis of water in electrochemical cells. Electrolyzers are composed of several cells arranged in “cell stack” modules that can then be multiplied to reach the desired output capacity. The hydrogen produced is then compressed or liquefied for storage.
Hydrogen production by means of alkaline electrolyzers has been around for more than a century and is a fully commercial technology. Another technology that has more recently been introduced is the so-called PEM (Proton Exchange Membrane) but which is now competing head-to-head with the alkaline electrolyzers. Other types (MCEC and SOEC, molten carbonate and solid oxide electrolyzer cells, respectively) are still in development. Electrolyzers installations have typically been up to a few MW in capacity, set by the hydrogen user’s requirements. However, with the increased use of wind and solar power generation and also demand for hydrogen, and RE hydrogen, installations are growing in capacity to 10 – 20 MW and installations of 100 MW are in planning and 1 000 MW installations are studied in the Netherlands
E.ON has a power-to-gas pilot unit in Falkenhagen, Germany with an electrolyzer capacity of 2 MW, the output mainly being injected to the gas grid, but also used by local users. A second PtG pilot unit is in construction outside Hamburg demonstrate a more compact and efficient electrolysis equipment.
In addition, hydrogen form renewable sources can also be added to other biofuel conversions pathways. One concept is a hybrid gasification-to-biofuel pathway. Hydrogen addition results in process savings and a more efficient use of the biomass resources as the yield of biogenic carbon to fuel increases up to twice the amount without hydrogen addition[1]. Renewable hydrogen can also be used in other pathways where hydrogen is used, e.g. HVO, the upgrading of pyrolysis, HTL and lignin intermediate oils, thereby eliminating the internal production of hydrogen in stand-alone biofuel plants or replace fossil hydrogen in refineries. Another possibility is to add hydrogen to anaerobic digesters, and thereby assisting in the methanogenesis step to produce additional biogas from the CO2 present.
Wychodzi że z Holandii i Niemiec.
E-paliwa (lub PtG lub PtL)
Elektropaliwa (E-paliwa), Power-to-Gas (PtG) i Power-to-Liquid (PtL) odnoszą się do technologii, które przekształcają odnawialną energię elektryczną w inny nośnik energii, taki jak np. metan, metanol lub paliwa Fischera-Tropscha.
Krótko mówiąc, w pierwszym etapie energia elektryczna jest przekształcana w wodór poprzez elektrolizę, jak opisano powyżej. Do produkcji paliwa węglowodorowego lub alkoholowego wymagane jest również źródło węgla. Tym źródłem węgla jest zazwyczaj CO2, który jest łatwo dostępny z wielu źródeł, np. biogennego CO2 z piekarni, fermentacji etanolu w browarach lub zakładach produkcji paliw etanolowych, a także z zakładów uszlachetniania biometanu lub zgazowania. To wykorzystanie CO2 jest również często określany jako przykład wychwytywania i utylizacji dwutlenku węgla (CCU).
Produkcja paliw odbywa się zasadniczo tak, jak opisano w przypadku gazu syntezowego do zgazowania, zgodnie z opisem w PVC1: Paliwa transportowe poprzez zgazowanie. W przypadku produkcji biometanu lub metanolu lub fermentacji gazowej do etanolu, CO2 oraz H2 można zareagować bezpośrednio. W przypadku innych produktów, takich jak węglowodory FT, w celu przekształcenia CO potrzebna jest reakcja odwróconej zmiany wody gazowej2 do CO, przed procesem syntezy katalitycznej, w którym powstają produkty.
Największym zakładem przetwarzania energii elektrycznej w metanol jest należąca do CRI fabryka metanolu odnawialnego „George Olah” o wydajności 4 000 ton rocznie.
Ponadto istnieje szereg inicjatyw pilotażowych mających na celu produkcję metanu (paliwa Audi/Solar (DE), BioCAT (DK), metanolu (MefCO2 (DE), Thyssen Krupp (DE)) i cieczy FT (Sunfire (DE)) na bazie wodoru pochodzącego z elektrolizy w skali 1-5 MW mocy elektrolizera.
Ogólnie rzecz biorąc, technologie te są na poziomie TRL 5-6.
[1] Potencjał produkcji biopaliw syntetycznych w kontekście europejskim: ocena techniczno-ekonomiczna w zakresie zwiększania potencjału produkcji biopaliw syntetycznych w zakresie wodoru. Illka Hannula. Energia, tom 104, 1 czerwca 2016 r., strony 199-212