Smutną informację zamieścił Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Płocku. W nocy z soboty na niedzielę zmarła aktorka płockiego teatru, Hanna Zientara-Mokrowiecka.
O śmierci aktorki poinformował Teatr Dramatyczny w Płocku w niedzielę, 5 listopada.
– Z wielkim żalem zawiadamiamy, że dziś w nocy zmarła w Płocku nasza serdeczna koleżanka, doskonale wszystkim znana aktorka Hanna Zientara-Mokrowiecka. Miała 64 lat. Trudno nam uwierzyć w to, co się stało. To była dla nas szokująca informacja i stanowczo przedwczesna… – czytamy w komunikacie teatru.
Jak dodają aktorzy, pani Hanna do ostatnich chwil grała na płockiej Scenie, a ostatnio uczestniczyła także w próbach do przedstawienia premierowego „Udręka życia” Hanocha Levina, w reż. Karola Suszki. Premiera miała się odbyć 4 listopada br.
– Była jednym z filarów i symboli płockiego Teatru. Poświęciła mu prawie całą swoją karierę zawodową, tym samym budując jego historię ostatnich trzydziestu lat. To bardzo smutna końcówka roku i niewyobrażalna strata dla płockiego Teatru, który żegna wybitną Aktorkę i wspaniałą Koleżankę. Haniu, będziemy zawsze o Tobie pamiętać. Dziękujemy Ci za nasz Teatr i każdą spędzoną w nim chwilę. Jesteś w naszych sercach i pamięci. Bez Ciebie będzie pusto w Teatrze… – żegnają aktorkę koleżanki i koledzy z płockiego teatru.

Hanna Zientara-Mokrowiecka pierwsze kroki na scenie stawiała statystując w „Opętanych” wg Gombrowicza w reż. W. Minca w Teatrze Narodowym. Ukończyła Szkołę Aktorską Haliny i Jana Machulskich w Warszawie oraz Państwową Wyższą Szkołę Teatralną we Wrocławiu na Wydziale Lalkarskim.
Po studiach dostała się do Teatru Ziemi Pomorskiej w Grudziądzu. 21 listopada 1986 roku zagrała tam swoją pierwszą – główną rolę, w „Hymnie” Szwajdy w reżyserii Anny Górnej. Przygoda z teatrem w Grudziądzu nie trwała długo, bo tylko jeden sezon (1986/1987). Zanim trafiła do Płocka zagrała jeszcze w „Przygodach podróżnika Pipsa” Stefana Friedmanna, w reż. Tomasza Grochoczyńskiego, który zaproponował jej angaż w swoim Teatrze w Płocku. Pozostała tu 32 lata, a w 2021 roku obchodziła w płockim teatrze Jubileusz 35-lecia pracy scenicznej.

Jak zdradzają jej współpracownicy, zawsze pragnęła zagrać w „Czarownicach z Salem” Arthura Millera. Pozostawiła po sobie wiele pięknych ról, z których zapamiętamy Ją jako:
- Anię w „Ani z Zielonego Wzgórza” Lucy Maund Montgomery,
- Marię Vrchlicką w „Proszę zrób mi dziecko” Mirco Stiebera,
- Rachel w „Weselu” Wyspiańskiego,
- Gladys w „Okno na parlament” Raya Cooney’a,
- Panią Ford w „Wesołych kumoszkach z Windsoru” Williama Shakespeare’a,
- Doris w „Za rok o tej samej porze” Bernarda Slade’a,
- Halinę Kociembę w „Wydmuszce” Marcina Szczygielskiego,
- Rene w „Pierwszej młodości” Christiana Giudicelliego,
- Sonię w „Wujaszku Wani” Antoniego Czechowa,
- Lady Makbet w „Makbecie” Shakespeare’a,
- Natalię Mooshaber w „Myszach Natalii Mooshaber” Ladislava Huksa…
- Matkę w „Dwóch teatrach” Jerzego Szaniawskiego,
- Panią Joyce Pullen w „Zamknij oczy i myśl o Anglii” Johna Chapmana i Anthony Marriott,
- Matkę w „Bambini di Praga” Bohumila Hrabala,
- Ednę Chapman w „Żona potrzebna od zaraz” Edwarda Taylora,
- Lily Chatterton w „Hotelu Westminster” Raya Cooney’a,
- Pannę Anielę w „Damach i huzarach” Aleksandra Fredry.

Hanna Zientara-Mokrowiecka była laureatką wielu prestiżowych nagród. Otrzymała: Srebrną Maskę za rolę Puka w spektaklu „Sen nocy letniej” w reż. Marka Mokrowieckiego (1991). Srebrną Maskę za rolę Haliny Kociemby w spektaklu „Wydmuszka”, w reż. Zbigniewa Lesienia (2011). Cieszyńskiego Anioła – Nagrodę dla Najlepszej Aktorki na XVIII Międzynarodowym Festiwalu Moraw i Śląska w Czeskim Cieszynie, za rolę Natalii Mooshaber w spektaklu „Myszy Natalii Mooshaber” Ladislava Fuksa, reż. Marek Mokrowiecki (2018).
W 2023 roku minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego odznaczył ją Brązowym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.
Ważniejsze role:
– Laura – Tennessee Williams, Szklana menażeria, 1989
– Puk – William Shakespeare, Sen nocy letniej, reż. Marek Mokrowiecki, 1991
– Emilia Webb – Thorton Wilder, Nasze miasto, reż. Marek Mokrowiecki, 1992
– Czwarty, Pierwsza Kobieta – Friedrich Durrenmatt, Wizyta starszej pani, reż. Marek Mokrowiecki, 1996
– Mary Smith – Ray Cooney, Mayday, reż. Janusz Hamerszmit, 1996
– Gladys – Ray Cooney, Okno na parlament, reż. Wojciech Pokora, 1997
– Maria Vrchlicka – Mirko Stieber, Proszę… zrób mi dziecko, reż. Karol Suszka, 1998
– Pani Ford – William Shakespeare, Wesołe kumoszki z Windsoru, reż. Marek Mokrowiecki, 1998
– Magdalena – Tadeusz Kijański, Dyjalogi o narodzeniu i zmartwychwstaniu Pańskim, reż. Tadeusz Kijański, 1998
– Ciotka 2, Wałkiewicz, Pyzo, Zuta-Młodziakówna – Witold Gombrowicz Ferdydurke, reż. Andrzej Maria Marczewski, 1999
– Mina Murrey – Bram Stoker, Dracula, przekład, adaptacja, inscenizacja: Marek Mokrowiecki, 2000
– Jerzy Szaniawski, Zaszczepiłem mu tego motylka, panowie, reż. Marek Mokrowiecki, 2000
– Lady Makbet – William Shakespeare, Makbet, reż. Jacek Andrucki, 2001
– Róża – Franz Kafka, Lekarz wiejski, reż. Janusz Klimsza, 2001
– Rachel – Stanisław Wyspiański Wesele, reż. Marek Mokrowiecki, 2001
– Linda Swan – Michael Cooney Szczęściarz, reż. Jerzy Bończak, 2001
– Anita – Janusz Głowacki, Antygona w Nowym Jorku, reż. Marek Mokrowiecki, 2002
– Doris – Bernard Slade, Za rok o tej samej porze, reż. Marek Mokrowiecki, 2002
– Księżna Himalaj – Witold Gombrowicz Operetka, reż. Marek Mokrowiecki, 2008
– Natalia, Nikita, Romans z Czechowem, reż. Mariusz Pilawski, 2009. Po przedstawieniu w Mielichowie (Rosja, Festiwal Czechowowski), rosyjscy krytycy mówili o niej „polska Giulietta Masina”.
– Halina Kociemba – Marcin Szczygielski, Wydmuszka, reż. Zbigniew Lesień, 2011
– Gertruta – William Shakespeare Hamlet, reż. Marek Mokrowiecki, 2012
– Rene – Christian Giudicelli, Pierwsza młodość, reż. Marek Mokrowiecki, 2014
– Sonia – Antoni Czechow, Wujaszek Wania, reż. Marek Mokrowiecki, 2015
– Abby Brewster – Joseph Kesselring, Arszenik i stare koronki, reż. Marek Mokrowiecki, 2016
– Pani Natalia Mooshaber – Myszy Natalii Mooshaber, Ladislav Fuks, reż. Marek Mokrowiecki 2016 Abby Brewster – Joseph Kesselring, Arszenik i stare koronki
– Matka – Dwa teatry Jerzy Szaniawski, reż. Marek Mokrowiecki, 2019
– Pani Joyce Pullen – Zamknij oczy i myśl o Anglii John Chapman, Anthony Marriott, reżyseria: Friedmann Stefan, 2021
– Matka – Bambini di Praga Bohumil Hrabal, reż. Marek Mokrowiecki, 2021
Nagrody
Srebrna Maska za rolę Puka w spektaklu „Sen nocy letniej” w reż. Marka Mokrowieckiego, 1992.
Srebrna Maska za rolę Haliny Kociemby w spektaklu Wydmuszka, reż. Zbigniew Lesień, 2011
Cieszyński Anioł – Nagroda dla Najlepszej Aktorki na XVIII Międzynarodowym Festiwalu Moraw i Śląska w Czeskim Cieszynie, za rolę Natalii Mooshaber w spektaklu Myszy Natalii Mooshaber Ladislava Fuksa, reż. Marek Mokrowiecki (2018).
Rodzinie i bliskim redakcja PetroNews składa wyrazy współczucia…

źródło: Teatr Dramatyczny im. J. Szaniawskiego w Płocku
Wyrazy wspolczucia dla p Mokrowieckiego. 17 wrzesnia br bylam w teatrze plockim na sztuce „Zona potrzebna od zaraz” Pozniej po spektaklu na pietrze stalam obok sp pani Hanny. Drobna i taka krucha. Czekalam na spotkanie z panem Stefanem Friedmanem. Szkoda, ze nie ma Jej juz w gronie plockich aktorow. Ale zostanie w naszych wspomnieniach.