Leszek Miller na targowisku, a Czarzasty na… prezydenta?

– Chcemy doprowadzić do tego, żeby z targujących zdjąć część danin – mówił w środę Leszek Miller na płockim targowisku przy ulicy Rembielińskiego.

W godzinach popołudniowych, w środę, 12 listopada, targowisko przy ulicy Rembielińskiego w Płocku odwiedził były premier Leszek Miller. Towarzyszył mu Włodzimierz Czarzasty, szef mazowieckiego SLD, Arkadiusz Iwaniak, ubiegający się o fotel prezydenta Płocka z ramienia tej partii, a także wielu przedstawicieli płockiego Sojuszu Lewicy Demokratycznej – głównie tych, którzy kandydują w nadchodzących wyborach do rady miasta.

PowiązaneTematy

Nowoczesna: Chcemy likwidacji straży miejskiej

Nowoczesna w Płocku bez przewodniczącego i… większości członków. „Podejmowano decyzję poza nami”

24 maja 2018

Leszek Miller przechadzał się po targowisku, robił zakupy, rozmawiał z kupcami, a także kupującymi. Wielu płocczan dochodziło do premiera, aby się przywitać i… głównie ponarzekać. Jednak najważniejszym celem wizyty byłego premiera było omówienie przed mieszkańcami Płocka problemu opłat, jakie ponoszą kupcy.

– Jak państwo wiecie, Sojusz Lewicy Demokratycznej ma taką koncepcję, żeby te opłaty targowe znieść, bądź obniżyć na tyle, aby prowadzili bezpieczny handel w tym miejscu, w którym go prowadzą – mówił Arkadiusz Iwaniak. – Chodzimy tutaj z panem premierem, aby się dowiedzieć, co tak naprawdę jest największą bolączką płockich kupców. Jak się okazuje, stawka dzienna za stoisko wynosi 20 zł plus opłata rezerwacyjna, ubezpieczenie i inne opłaty – wyliczał. – A jeżeli zniesiemy część opłat, to sprzedających na płockich targowiskach będzie więcej, spadną wtedy ceny produktów, a kupców będzie stać na zatrudnienie dodatkowych pracowników i jest to też jeden ze sposobów walki z bezrobociem – tłumaczył.

– To jest bardzo dobra inicjatywa – z kolei zabrał głos Leszek Miller. – Rozmawiałem z jednym z panów targujących tutaj i pytałem, ile miesięcznie musi ponieść opłat, począwszy od podatków, poprzez ubezpieczenie zdrowotne oraz ubezpieczenie społeczne. Dowiedziałem się, że około 3 tys. zł, i żeby wyjść na czysto, musi miesięcznie zarobić prawie te 3 tys. W tym przypadku każde zdjęcie jakiejś daniny to jest to jakaś ulga i warto to zrobić. A jak widzimy, żeby to zarobić, jest ciężko, bo widać gołym okiem, że ruch jest niewielki – uzasadniał pomysł SLD. – Jestem pewien, że pan Iwaniak zniesie lub zmieni wysokość tych opłat, jak zostanie prezydentem Płocka – w tym miejscu premier oficjalnie poparł kandydaturę Iwaniaka na fotel prezydencki.

Po rozmowach z mieszkańcami, Leszek Miller spacerował między stoiskami na targowisku. Robił też zakupy, kupił pomidory i kiszoną kapustę, którą później chętnie częstował mieszkańców Płocka. Co chwila ktoś z płocczan podchodził, witał się z premierem i opowiadał o swoich problemach. – Dlaczego, panie premierze, te leki są takie drogie, a najgorsze jest to, że jakiś lek kosztuje 100 zł i nie jest refundowany, a następny kosztuje 5 zł i wtedy jest „R”? – pytał starszy pan, pokazując przy tym całą reklamówkę leków, które miał przy sobie. – Widzi pan, chcieliśmy wprowadzić takie zmiany, aby emeryci, którzy mają niskie świadczenia, nie musieli w ogóle płacić za lekarstwa, PO i PSL jednak zupełnie zablokowało nasze działania, ale w przyszłej kadencji spróbujemy jeszcze raz – zapowiedział Miller.

Z kolei Włodzimierz Czarzasty, który akurat podszedł do rozmówców, zaproponował swoją kandydaturę na prezydenta Polski z ramienia Sojuszu Lewicy Demokratycznej. – Panie prezesie, jakby pan szukał jakiegoś kandydata z ulicy na prezydenta Polski, to ja jestem chętny – żartował. W ten sposób odniósł się do decyzji PiS, która we wtorek ogłosiła, że ich kandydatem na prezydenta naszego kraju będzie Andrzej Duda. – Proszę się zgłosić za 3 miesiące i rozpatrzymy pana kandydaturę, tak jak wiele innych – z uśmiechem oznajmił premier.

Cała wizyta na targowisku trwała ponad godzinę. Leszek Miller chętnie rozmawiał z mieszkańcami Płocka, w większości słuchając o ich problemach. Niestety, żyjemy w takim kraju, że raczej nie padały słowa: „jest mi dobrze” czy „nie narzekam”. Z każdej strony słychać było narzekanie na brak pieniędzy, wysokie opłaty czy zły stan zdrowia.