Dzisiaj zostanie podpisana umowa, dotycząca rewitalizacji budynku Kościoła św. Bartłomieja, czyli płockiej fary. Fundusze na remont w znacznej mierze będą pochodziły z unijnego dofinansowania.
Koszt całego przedsięwzięcia to ponad 4 mln zł, z czego wsparcie z Unii Europejskiej wyniesie ponad 3,7 mln zł. Umowę na wsparcie tego projektu podpiszą dzisiaj marszałek Adam Struzik oraz proboszcz Rzymskokatolickiej Parafii Św. Bartłomieja w Płocku ks. Wiesław Gutowski. Projekt będzie realizowany w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Mazowieckiego na lata 2007-2013.
Rewitalizacja Zespołu Zabytkowego Fara obejmie remont wszystkich trzech obiektów: kościół, dzwonnicę i plebanię. Dodatkowo, zostanie wykonana konserwacja elementów architektury kościoła oraz jego zabytkowego wyposażenia. Teren, przylegający do parafii zostanie obniżony, a także podłączony do sieci miejskiej. Ważnym elementem będzie budowa nowej alejki procesyjnej.
Głównym elementem prac będzie remont kapitularza, w którym utworzona zostanie sala, służąca do różnego typu spotkań i przedsięwzięć o charakterze religijnym, społecznym, kulturalnym i charytatywnym. Dzięki temu fara stanie się nie tylko miejscem kultu, ale także tętniącym życiem ośrodkiem lokalnej kultury i aktywności. Poza tym, modernizacji poddane zostaną pomieszczenia gospodarcze w kruchcie i zakrystii, schody prowadzące na chór i strych oraz dach kościoła. Remont nie ominie także zabytkowej dzwonnicy i wieży.
W ramach prac remontowo-budowlanych przewiduje się również odnowienie elewacji zewnętrznej, jak i wewnętrznej kościoła polegające na wymianie tynku i ponownym malowaniu, wymianie posadzek, stolarki okiennej i drzwiowej, sieci zasilania centralnego ogrzewania, wewnętrznej instalacji centralnego ogrzewania, wody i kanalizacji. Poza tym zmodernizowana będzie instalacja elektryczna, alarmowej, przeciwpożarowa, odgromowa i monitoringu.
Kościół św. Bartłomieja w Płocku to nasz najstarszy kościół parafialny, jeden z najcenniejszych zabytków. Ufundowany przez króla Kazimierza Wielkiego kościół, był konsekrowany przez biskupa płockiego Klemensa 23 kwietnia 1356 roku. Powstał jako budowla gotycka i tak trwał przez pierwsze trzysta lat. Potem został przebudowywany przez Jana Baptystę Wenecjanina i otrzymał elementy renesansowe, ale ostatecznie przyjął wystrój barokowy. W pierwszym okresie istnienia posiadał 22 ołtarze boczne i wieniec kaplic. Wejście główne znajdowało się od strony nieistniejącej już dziś ulicy Nadwiślańskiej.
W XVII wieku dla całego Płocka, w tym dla płockiej fary, rozpoczęły się „chude” lata, co było przyczyną znacznego podupadnięcia budynku. Wówczas obsunęła się również skarpa, dlatego w 1723 roku świątynia poddana została odbudowie. Skrócono korpus, elewację wejściową zbudowano od strony wschodniej, usunięto boczne kaplice, nadając styl późnobarokowy. W latach 1732-1815 fara była kolegiatą, kapituła przeniosła się do niej ze zlikwidowanej kolegiaty św. Michała, przy której od 1180 istniała najstarsza w Polsce szkoła – Małachowianka.
Płocka fara, oprócz zabytkowego charakteru, ma jeszcze jedną, wyróżniającą cechę. Od 1846 roku organizowana jest z fary piesza pielgrzymka do sanktuarium maryjnego w Skępem. Pierwsza odbyła się jako dziękczynienie za wygaśniecie epidemii cholery w Płocku.