Zamknij

Jacek Strzeszewski od kuchni: Bez zupy nie ma obiadu

22:18, 07.03.2016 Aktualizacja: 22:19, 07.03.2016 ok. 6 min. czytania
Skomentuj
Skąd wzięła się u niego pasja do gotowania? Jakich potraw z dzieciństwa nie może zapomnieć? I kto sprawił, że ówczesny ośmioklasista, a dzisiejszy społecznik zapałał chęcią do nauki trudnej sztuki kulinarnej? Opowie o tym w kolejnym cyklu "Płockiej Kuchni" nasz dzisiejszy gość, Jacek Strzeszewski.

Ostatnio mogliśmy zobaczyć go kolejny raz w "Szopce noworocznej", ale najczęściej widzimy Jacka prowadzącego różnego rodzaju akcje charytatywne. Jacek Strzeszewski, lat 30+ (jak sam się żartobliwie określa) jest absolwentem Politechniki Warszawskiej i Uniwersytetu Warszawskiego. Pracował m.in. w administracji podatkowej, przy projektach unijnych czy w jednostce budżetowej płockiego samorządu, gdzie m.in. prowadził zajęcia z seniorami. - Uwielbiam starszych ludzi - przyznaje Jacek. - Mają niesamowitą energię, której pozazdrościć mógłby im niejeden młody człowiek - zapewnia.

Obecnie społecznik porzucił pracę w budżetówce na rzecz polsko-angielskiej korporacji. Hobby? - 30 kg temu trenowałem taniec towarzyski, a w okresie studiów licencjackich również taniec ludowy - śmieje się Jacek. Jego drugim hobby jest rysowanie portretów, co możemy obserwować na jego profilu facebookowym.

Smaki dzieciństwa? Płody matki natury!

Mały Jacek dzieciństwo często spędzał w podpłockiej wsi, gdzie dziadkowie prowadzili gospodarstwo rolne z ogródkiem. - Było tam wszystko: rabarbar, truskawki, czereśnie, śliwki czy marchewki - wspomina Jacek. - U dziadków zawsze były kury, kaczki (które jako brzdąc ganiałem po zagrodzie), świnie, krowy i kozy. Wszystko było z własnego chowu i smakowało wyśmienicie - uśmiecha się.

- Nie zapomnę, jak z rodzeństwem ciotecznym na zmianę w słoiku ubijaliśmy mleko, aż do powstania masła, a potem delektowaliśmy się nim na świeżutkim chlebku - sięga do wspomnień. - Jeśli chodzi o dania stricte obiadowe, to na pewno najwyraźniej pamiętam pomidorową zrobiona z... "rosołu z wczoraj". Ale były i krokiety z mięsem, gulasz, bigos, gołąbki czy placki ziemniaczane i mizeria - opisuje plastycznie. - Nie byłem wybrednym dzieckiem. Jadłem wszystko, z wyjątkiem zupy śledziowej i... żółtka, czy to w jajku sadzonym, czy na twardo - przyznaje.

Czy już od najmłodszych lat interesowało go gotowanie? - W dzieciństwie proces łączenia składników i powstawania dań mnie zbytnio nie interesował - zaprzecza nasz rozmówca. - Zdecydowanie wolałem ten czas spędzić na podwórku. Przełom nastąpił około 8 klasy szkoły podstawowej - zdradza.

To właśnie z tego okresu najwyraźniej wspomina gulasz i bigos. - Oczywiście w wykonaniu mojej Gabrysi (matki chrzestnej), która zaraz za babcią chyba najbardziej ukształtowała mój gust kulinarny i zaszczepiła zamiłowanie do tradycyjnej staropolskiej kuchni. Moja rodzina była i jest typowo mięsożerna, a ja dodatkowo uwielbiam zupy - bez zupy nie ma dla mnie obiadu - mówi zdecydowanie.

Ciocia robi obłędny bigos, a ja... jeszcze lepszy...

Czy można powiedzieć, że gotowanie jest jego pasją? - Tak, zdecydowanie! Gdy mam wolniejszy dzień, to chętnie gotuję. Uwielbiam modyfikować przepisy cioci Gabrysi, nigdy nie trzymam się gramatury. Dla przykładu, ciocia robi obłędny bigos, ale ja jeszcze lepszy - śmieje się Jacek, i zaraz tłumaczy. - To za sprawa Marcina Wernera, który swego czasu podał mi swoją recepturę. Zmiksowałem dwa przepisy, pozmieniałem proporcje i jest bigos, który Dorotka uznała za najlepszy, jaki jadła - lekko żartuje, dodając, że lubi dania aromatyczne, w których wyczuwalny jest każdy użyty składnik.

Jacek Strzeszewski przyznaje, że jak już gotuje, to duże ilości. - Bo u mnie "gość w dom, Bóg w dom" i "czym chata bogata tym rada" - tłumaczy.

- Najbardziej uwielbiam kuchnię polską, ale nie stronię od innych. Swego czasu, wspólnie z przyjaciółmi, raz w miesiącu organizowaliśmy u mnie tzw. "cooking". Polegał on na tym, że ja, jako gospodarz, losowałem kuchnię świata, a następnie każdy losował co gotuje: przystawkę, zupę, danie główne lub deser. Dodatkowo, każdy musiał założyć strój, który ilustrował wylosowaną kuchnię - śmieje się nasz rozmówca. - Wtedy najczęściej chodziliśmy do Mediolanu, to taki second hand. Budżet na strój wynosił całe... 10 zł na osobę. Najmilej wspominam kuchnię azjatycką i włoską, najgorzej indyjską, a to z sprawą przyprawy galam masala, która jest obrzydliwa w zapachu - opowiada z humorem.

Zioła ugniatam sam. W moździerzu

Jacek przyznaje, że ma ogromną słabość do sushi. - Ale jadam je najczęściej na mieście - zastrzega. - Zresztą, ze względu na charakter mojej pracy, dużo jem na mieście. Jednak dla mnie taką odskocznią i totalnym resetem jest dzień spędzony w moim królestwie, czyli kuchni. Gotuję głównie dla rodziny i przyjaciół, jest mi bardzo miło, gdy pada pytanie np. "Kiedy zrobisz wątróbkę lub gulasz?". O właśnie, przypomniało mi się, że Cebula (Magda) nie oddała mi pojemnika! - żywiołowo mówi Jacek.

Zdecydowanie najbardziej lubi gotować zupy. - Absolutnie nie dodaję do nich kostek. Moją bazą są mięsa i warzywa od Pani Steni z dawnego Manhattanu - zdradza. Moje ulubione zupy to rosół (z kury, skrzydła z indyka, szponderu wołowego i włoszczyzny), wyłącznie z makaronem własnej roboty, a także pomidorowa, ogórkowa na żeberkach, grzybowa (jako ciekawostkę podam, że zabielam serkiem topionym śmietankowym - wiem, bomba kaloryczna), szczawiowa i żurek na własnym zakwasie - wymienia.

- Oprócz zup, chętnie przyrządzam mięsa. Nie stosuję gotowych marynat, lecz sam gniotę zioła i inne przyprawy w moździerzu, a następnie marynuję mięso, które podaję z ziemniakami, ryżem lub kaszami, gryczaną lub jęczmienną - tłumaczy.

Która z potraw jest jego popisową? - Sporo ich jest - mówi nieskromnie. - Oprócz zup, są to dania mięsne, np. karkówka w sosie własnym (z podsmażoną cebulką i czosnkiem), placek po węgiersku (z farszem bardzo ostrym), naleśniki po meksykańsku, kurczak w sosie śmietanowo-kurkowym, wątróbka z kwaśnym jabłkiem i karmelizowaną cebulką oraz kotlety mielone z dużą ilością świeżego koperku - te dania robię chyba najczęściej - wymienia bez namysłu. - Zapomniałbym jeszcze o sałatkach, które uwielbiam! Zwłaszcza typu greckiego, ale bez oliwek, bo nie lubię - dodaje.

Na koniec tradycyjnie prosimy o podanie przepisu dla czytelników. - Długo zastanawiałem się, który przepis podać - przyznaje Jacek Strzeszewski. - Zdecydowałem w końcu, że podam przepis na kurczaka w sosie kurkowo-śmietanowym - mówi z uśmiechem.

Składniki na sos:

  • 300 g kurek
  • 200 ml gęstej śmietany 18%
  • 2-3 łyżki białego wina wytrawnego
  • 1 cebula
  • 3 ząbki czosnku
  • 2 łyżki masła
  • 1 łyżka oliwy
  • 2 łyżka posiekanej natki pietruszki
  • 3 łyżki posiekanego koperku
  • sól morska
  • świeżo zmielony czarny pieprz.

Wykonanie: Filet z kurczaka (podwójny) przyprawiamy zgodnie z upodobaniami i odstawiamy na min. 3 godziny do lodówki. Na początku w woku delikatnie podsmażamy na oliwie czosnek i cebulę (do zarumienienia). Na oddzielnej patelni (ja używam grillowej ceramicznej) podsmażam fileta z kurczaka. Gdy filet delikatnie się zarumieni, przekładam go do woka i podlewam całość białym wytrawnym winem oraz przykrywam do duszenia.

Po ok. 30 minutach, pokrywkę zdejmujemy i doprowadzamy do częściowej redukcji powstałego sosu. Następnie dodajemy masełko. Gdy się rozpuści, dodajemy sól morską, pieprz i kurki. Masło dodaję dlatego, że grzyby je bardzo "lubią" i w połączeniu dają świetny aromat. Należy pamiętać, że kurki są specyficznym grzybem. Nie można ich za długo podduszać, gdyż tracą smak.

Następnie zalewam całość śmietaną, mieszam i dodaję świeżą zieleninę - koperek i natkę pietruszki. Kurczaka w tym sosie podaję z reguły z makaronem rurki lub tagliatellą. Smacznego!

(Agnieszka Stachurska)

Co sądzisz na ten temat?

podoba mi się 0
nie podoba mi się 0
śmieszne 0
szokujące 0
przykre 0
wkurzające 0
Nie przegap żadnego newsa, zaobserwuj nas na
GOOGLE NEWS
facebookFacebook
twitter
wykopWykop
komentarzeKomentarze

komentarz(0)

Brak komentarza, Twój może być pierwszy.

Dodaj komentarz


Dodaj komentarz

🙂🤣😐🙄😮🙁😥😭
😠😡🤠👍👎❤️🔥💩 Zamknij

Użytkowniku, pamiętaj, że w Internecie nie jesteś anonimowy. Ponosisz odpowiedzialność za treści zamieszczane na portalu petronews.pl. Dodanie opinii jest równoznaczne z akceptacją Regulaminu portalu. Jeśli zauważyłeś, że któraś opinia łamie prawo lub dobry obyczaj - powiadom nas redakcja@petronews.pl lub użyj przycisku Zgłoś komentarz

OSTATNIE KOMENTARZE

0%