O włos od tragedii w Płocku. Ktoś celował laserem w załogę śmigłowca LPR [AKTUALIZACJA]

O sprawie dowiedzieliśmy się dzięki świadkowi tego zdarzenia. Paweł Dąbrowski, pracownik Transportu Sanitarnego w WSPRiTS, czekał w środę, 28 października około godziny 17.20 na lądowanie śmigłowca Lotniczego Pogotowia Ratunkowego.

- Słychać ich w oddali, warunki lotne 100/100, mimo lekko snującej się przy ziemi mgiełki. Niby standard. Nagle podejście śmigłowca do lądowiska przyszpitalnego jest jakieś inne, coś jest nie tak, w końcowej fazie podejścia, lot HEMS, zazwyczaj pacjent w stanie mało zadowalającym na pokładzie... Mimo tego, iż trochę o lotnictwie wiem i znam załogi R18, zaczynam analizę. Awaria maszyny? - pisze zdenerwowany na swoim profilu.

Rzeczywistość okazuje się przerażająca. Ktoś celował laserem w załogę śmigłowca. Skontaktowaliśmy się z panem Pawłem.

- To mogło się skończyć bardzo poważnym wypadkiem lotniczym - mówi nadal przejęty sytuacją Paweł Dąbrowski. - Działo się to nad terenem zurbanizowanym, mogło dojść do tragedii o niewyobrażalnej dla nas skali. Prawdopodobnie zginęłaby cała załoga i pacjent, który był w poważnym stanie, łącznie cztery osoby, a do tego wiele osób byłoby poszkodowanych na ziemi - podkreśla.

Pan Paweł obserwował tę sytuację z ziemi, a zaraz po wylądowaniu rozmawiał z załogą śmigłowca. Od razu wiedział, że dzieje się coś niepokojącego, ponieważ to lądowanie bardzo odbiegało od standardowego.

- Zamarłem, na plecach ścierpła mi skóra. Według mnie, pilot mógł na chwilę stracić orientację. W fazie krytycznej, jaką jest lądowanie, to bardzo niebezpiecznie, szczególnie gdy jest ciemno - tłumaczy Paweł Dąbrowski, który sam jest pilotem amatorem, związanym z płockim Aeroklubem Ziemi Mazowieckiej. - Będąc w okolicy szpitala, ten śmigłowiec zaczął krążyć - wyjaśnia.

Dlaczego tak się stało? Jak tłumaczy nasz rozmówca, w kabinie śmigłowca jest bardzo ciemno. Jedynym jaśniejszym elementem jest podświetlenie specjalnie dobranym światłem urządzeń sterowniczych. Kiedy więc światło lasera odbija się od kabiny, w przeciągu ułamka sekundy rozchodzi się blask, jakby ktoś zaświecił nam latarką z bliska prosto w oczy. Pilot  zostaje więc oślepiony.

- Możemy tu mówić o gigantycznym doświadczeniu zawodowym i profesjonalizmie pilota - podkreśla pan Paweł. - Podałem mu wczoraj rękę i ukłoniłem się przed nim, bo uratował wczoraj załogę i śmigłowiec - dodaje zdecydowanie.

Przypomina także, iż takich przypadków w Polsce było już sporo, najwięcej w Warszawie. W ubiegłorocznym zdarzeniu, właśnie w stolicy, ktoś trafił laserem w twarz lekarza. Wówczas ujęto sprawcę. Okazało się, że był to trzydziestokilkuletni mężczyzna... Lekarz, którego oślepił, miał uszkodzoną siatkówkę oka, było ryzyko, że straci w nim wzrok. Nic więc dziwnego, że załoga płockiej załogi LPR wyszła ze śmigłowca bardzo wzburzona i zdenerwowana. Paweł Dąbrowski podkreśla także inny aspekt tej sprawy.

- W obecnej sytuacji, kiedy brakuje sprzętu, karetek, a system wisi na włosku, jesteśmy szczęśliwcami posiadając doskonale wyposażoną karetkę lotniczą. Wczoraj mogliśmy ją stracić - podsumowuje.

Dodamy od siebie, aby nasi czytelnicy dokładnie przeanalizowali, czy ta sytuacja mogła być spowodowana na przykład przez ich dziecko, posiadające taki domowy laser, i porozmawiali z nimi o konsekwencjach. Piszemy o dzieciach, mając nadzieję, że dorośli posiadają wystarczająco dużo rozsądku, aby pojąć zagrożenie już po przeczytaniu naszego artykułu. Wierzymy, że ten materiał spowoduje, że komuś zapali się w głowie lampka, a zgaśnie laser... Aktualizacja Już po publikacji artykułu, skontaktowała się z nami Justyna Sochacka, Rzecznik prasowy Lotniczego Pogotowia Ratunkowego, precyzując zaobserwowane przez naszego rozmówcę wydarzenia.

- Ktoś celował wiązką lasera w śmigłowiec, ale od tyłu i na szczęście światło nie trafiało bezpośrednio w załogę. Ponowne podejście do lądowania na lądowisko przyszpitalne wynikało z niewłącznenia za pierwszym razem świateł lądowiska - wyjaśnia Justyna Sochacka.

Jak dodaje, celowanie do kogokolwiek laserem jest czynem karalnym i należy piętnować takie zachowania, na szczęście w tym przypadku pilot nie stracił orientacji, w związku z czym zagrożenie było mniejsze, niż wyglądało to z perspektywy naszego rozmówcy.