Nie muszę być idealną mamą

Spoczywa na nas ogromna presja - idealnego domu, idealnej rodziny, idealnych dzieci. Ma być czysto, poprane, poprasowane, ugotowane, a w zamrażalniku przygotowany zapas pysznych potraw. Do tego pełna spiżarnia przetworów. No i przydałoby się, żeby dzieci chodziły na zajęcia dodatkowe, trzeba zadbać o ich przegląd zębów, fryzjera, znaleźć czas, żeby pouczyć się z pociechami (a rodzice dobrze wiedzą, jak wiele pracy to wymaga). Przy tym wszystkim, trzeba być idealnym pracownikiem, co w praktyce oznacza, że kodeksowe osiem godzin pracy jest fikcją. A ponieważ efekty naszej pracy łatwo jest ocenić, więc jesteśmy oceniane - przez mamę, tatę, teściową, teścia, rodzeństwo, przyjaciół, koleżanki, znajome i nieznajome. Oceniana jest czystość naszego mieszkania, tego jak zachowują się nasze dzieci, jak są ubrane, czy mają wyprasowane ubrania, jak się uczą... Ta presja społeczna, która jest wokół nas od dnia urodzenia dziecka, czasem przeradza się w koszmar, z którym słabsze psychicznie kobiety nie są w stanie sobie poradzić.

Dlatego z okazji Dnia Matki chciałabym Wam przekazać, Kochane Kobietki, że... wcale nie musicie być idealne.

Pranie można zrobić raz na dwa tygodnie. Czasem dziecko może iść w pogniecionej koszulce. Jeśli jesteście zmęczone, pozmywajcie rano lub wtedy, kiedy macie na to siły (oczywiście nie namawiam do zupełnego zapuszczenia mieszkania, bo w takim gorzej się mieszka). Nie musicie gotować dwudaniowego obiadu, a od partnera też możecie wymagać przygotowania posiłku. Możecie tak gospodarować czasem, żeby życie w rodzinie stało się przyjemnością, a nie galerą dla niewolnika. Ja uwolniłam się od presji bycia idealną. I wiecie co? Ostatnio usłyszałam od syna: - Mamo, znam wiele mam kolegów i ty jesteś najlepsza! Takiego szczęścia właśnie Wam życzę! Agnieszka Stachurska redaktor naczelna PetroNews

[WIDEO]2[/WIDEO]