ZOObacz w Płocku: Hipopotam karłowaty

Na naszej trasie wycieczki po płockim zoo znalazł się hipopotam karłowaty, który w naturalnym środowisku zamieszkuje lasy oraz tereny bagniste Afryki Zachodniej, głównie w Liberii, choć niewielkie populacje spotyka się także w Sierra Leone, Gwinei i na Wybrzeżu Kości Słoniowej. Prawdopodobnie jeszcze do (co najmniej) XX wieku istniał odrębny podgatunek tego zwierzęcia, który zamieszkiwał deltę rzeki Niger i określany jest jako hipopotam karłowaty nigeryjski.

Hipopotam kojarzy nam się najbardziej z wielkim kuzynem dzisiejszego bohatera, czyli hipopotamem nilowym. Jednak ogólnym zarysem, sylwetka hipopotama karłowatego bardzo przypomina kuzyna z Afryki. Główną cechą charakterystyczną popularnego hipcia jest beczkowaty tułów, wsparty na czterech krótkich, masywnych nogach oraz długość ciała - od 150 do 170 cm, wysokość w kłębie do 83 cm. Waga może nie jest imponująca, ale i też nie najmniejsza, bo od 180 do 270 kg.

Chociaż na dziecięcych ilustracjach pocieszny hipopotam przedstawiany jest jako szary, to tak naprawdę skóra hipopotama karłowatego ma kolor brązowy lub czarno-zielonkawy z przejaśnieniem w części brzusznej. Zbudowana jest ze stosunkowo cienkiego naskórka i kilkucentymetrowej warstwy skóry właściwej. Czytając o tych zwierzętach możecie dowiedzieć się, że wydzielają tzw. krwawy pot, jednak z krwią nie ma on nic wspólnego. To charakterystyczna substancja, która ma odczyn zasadowy i wykazuje właściwości antyseptyczne, a dodatkowo chroni przed promieniowaniem słonecznym.

Hipopotam karłowaty, podobnie jak jego wielki kuzyn, większość czasu spędza w wodzie - nie dlatego, że jest zapalonym pływakiem, lecz po prostu zapobiega w ten sposób wysuszeniu i pękaniu skóry. To właśnie lato jest dla tych, wydawałoby się, ociężałych zwierząt porą zażywania wodnych i błotnych kąpieli, z których w płockim zoo mogą korzystać do woli na wybiegu.

Hodowla hipopotamów karłowatych w płockim ogrodzie zoologicznym rozpoczęła się w 1999 roku. Przybyły wówczas do Płocka samiec Toro, z ogrodu zoologicznego w Marwell, i samica Hoye, z ogrodu w Hoyerswerda. Zajęły one odpowiednio przebudowany dawny wybieg bocianów.

Ciekawostka Opiekę adopcyjną nad płockimi hipopotamami karłowatymi sprawuje Klub SPR Wisła Płock, a samiec przyjął imię Toro na cześć wybitnego zawodnika klubu Muhameda Toromanowica (grającego w barwach SPR Wisła Płock do 2014 r.).

Przeczytaj o tym więcej...

Jesienią opadające liście z drzew stanowią dla nich swojego rodzaju smakołyk. Płockie hipopotamy bardzo lubią zjadać liście jesionu, rosnącego nieopodal wybiegu. Wtedy letnia, błotna kąpiel zostaje zastąpiona przytulnym legowiskiem usłanym liśćmi, odpowiednim do smacznych drzemek.

Zimę, ze względu na niską temperaturę, hipopotamy spędzają w budynku. Co prawda nie wychodzą wtedy na zewnątrz, jednak również w pomieszczeniach mają możliwość korzystania z basenu.

Najbardziej oczekiwana przez hipcie pora roku to wiosna i coraz dłuższe spacery po wybiegu. Pewnie nie wiecie, ale hipopotamy to nie tylko dostojne spacery. Pomimo kojarzenia ich z ociężałością, te zwierzaki naprawdę potrafią szybko biegać!

Co jada hipopotam karłowaty? Wyłącznie rośliny, ale tylko te, rosnące na lądzie. Najchętniej spożywa rośliny liściaste, paprocie i owoce. Pod względem trybu życia, hipopotam karłowaty jest raczej samotnikiem, choć czasami spotykany jest w niewielkich grupach rodzinnych składających się z dorosłego samca, samicy i ich młodych. Dojrzałość płciową osiągają między 3. a 5. rokiem życia.

Płockie hipopotamy mają szansę pożyć aż 55 lat. To długo, ponieważ w środowisku naturalnym te zwierzęta żyją znacznie krócej.

Ciekawostka Po raz pierwszy hipopotama karłowatego sprowadzono do Europy w 1873 roku po zdobyciu Sierra Leone przez Brytyjczyków.

Warto pamiętać, że hipopotam karłowaty jest gatunkiem zagrożonym wyginięciem, z powodu utraty siedlisk, polowań oraz konfliktów zbrojnych, toczących się w miejscach jego występowania. Szacuje się, że obecnie żyje około 3 tysięcy osobników.