Tragiczny finał skoku z płockiego mostu

Dla rodziny wyrazy współczucia.Boze co to musi się wydarzyć jeszcze?ten most już się nazywa mostem samobójców ludzie potrzebują pomocy zobaczcie co się dzieje?ludzi nie stać na życie taka prawda a nie daj Bóg jakiś komornik itp.Moze najwyzsza zostawić te stadiony itd bez sensu i westycje i pomoc ludziom?potrzeba specjalistów czy nikt tego nie widzi?ile ludzi musi się targnąć jeszcze na życie żeby cokolwiek w końcu się zmieniło?Żal po prostu żal.....

to efekt locdownów zaserwowanych przez chcących rządzić światem.Ludzie czy dalej będziecie dawali wciskać
kity serwowane przez cwaniaków od klimatu i dziwnych szczypawek?Czy dalej jakieś szwaby i ich pomocniki
będą nami władali i naszymi emocjami przez sprzedajne media? POBUDKA POLACY.

Szukalam wsparcia w Uniwersytetach III Wieku. Zamiast zyczliwej rozmowy ksiadz z tytulami zrobil nagonke na moja osobę. W cztery oczy potwor w sutannie. Swietny aktor. Koszmar, Zostal proboszczem pod Plockiem a ja omijam kosciol. Frazesy, slogany. Kolejny Uniwersytet III wieku daje sygnaly o zyczliwe wsparcia. Grochem o sciane. Fakt ow ksiadz nie jest psychologiem - ale zasiada w konfesjonale. Sasiedzi bawią sie z mojej tragedii. Jestem ofiara przemocy. SAMA. Coraz czesciej marze, by z tym zakonczyc A policja wierzy sadyscie (mąz świetny aktor).

Golden Gate tyle w temacie

W dzisiejszych czasach bieda, hejt i inne dobijają człowieka. W sumie to psychiatra nie wiele zdziała. Miałam myśli samobójcze, ale poszłam po pomoc, którą otrzymałam w formie prochów. Nic po za tym. Czy mi jest lepiej? Raczej nie, no myśli powracają, tylko odwagi brak.

Niestety ludzie słuchają medi itp ale napewno w tym przypadku zabrakło wsparcia rozmowy i wysłuchania problemu bo tak najlepiej niewidzieć problemu taki teraz jest świat a opieka o człowieka to dawno i nieprawda

Szkoda chłopaka, nie ogarnął sytuacji, może nie miał prawdziwych przyjaciół obok siebie do pogadania... Żal... Piszecie, że ciężkie czasy, hejt, komornicy, bieda. To nie w tym problem. Problem jest w samych ludziach, w wygórowanych i często chorych ambicjach, bo co inni powiedzą. Trzeba zmieniać swoje podejście do życia. Ciężko to mieli nasi dziadkowie w wojnę i zaraz po niej bo prawdziwie nie było co do gara wrzucić. W niejednej rodzinie był ktoś zabity lub zgwałcony, często nie było do czego wracać bo dom spalony zrównany z ziemią... Ludzie jakoś żyli bo musieli. Nasi rodzice w komunizmie też mieli niewesoło, trochę też z tego pamiętam. A dziś ? Po cholerę siedzieć w mediach społecznościowych gdzie można załapać się na hejt ? Nie ma mnie w żadnym z nich - jestem dużo zdrowszy. Mieszkam w starym bloku z wielkiej płyty i jeżdżę ponad dwudziestoletnim samochodem. Kredyt na nowszy samochód albo nowsze / większe mieszkanie ? Wolę ciasny kąt i starego grata ale nie zastanawiam się nad komornikiem albo czy wydołam. Dziś są takie czasy że wszystkiego jest w bród i praca też jest. Przy minimalnych oczekiwaniach można żyć spokojnie, może biednie ale spokojnie. Trzeba tylko chcieć...

Co sie robi z tymi ludzmi? Nie radza sobie z problemami..