Strażacy z Rogozina uratowali jeża, który utkwił w ogrodzeniu podczas przedostawania się na drugą stronę. Co wiadomo o tym ssaku?

Nietypową interwencję przeprowadzili strażacy z Ochotniczej Straży Pożarnej w Rogozinie. W niedzielę, 16 czerwca około godz. 7.40 zostali wezwani do... jeża, który utknął w siatce ogrodzeniowej na terenie miejscowości Stróżewko (pow. płocki). Ssaka udało się wydobyć i bezpiecznie potuptał w swoją stronę.

Nie wszyscy zapewne wiedzą, że jeż jest największym ssakiem owadożernym w Polsce - jego rozmiary sięgają od 13,5 do nawet 26,5 cm. Waży za to niewiele, od 800 do 1200 g. Wygląda charakterystycznie, a to dzięki szarobrunatnym kolcom i biało-szaremu futerku na brzuszku. Jeż ma malutkie oczy i krótkie, zaokrąglone uszy, które praktycznie w całości są ukryte w futerku, oraz króciutki, 20-milimetrowy ogonek.

Jak podają Lasy Państwowe, na całym ciele jeża znajduje się 6-8 tys. szpilek długości około 2 centymetrów. Co ciekawe, kolce jeża to zmodyfikowane włosy, które wypełnione są powietrzem i ostro zakończone. Zazwyczaj środek kolców jest brązowo-czarny, ale czasem można też spotkać jeża albinosa, którego kolce są na całej długości białe.

- Specjalny układ mięśniowy, do którego przyczepione są igły, pozwala jeżowi w obliczu zagrożenia nastroszyć je i jednocześnie zwinąć się w kłębek. Kiedy jest zwinięty, nie widać ani jego pyszczka, ani nóg, dzięki czemu drapieżnik nie jest w stanie go okaleczyć. Co więcej, próba rozwinięcia jeża kończy się bolesny pokłuciem - wyjaśniają Lasy Państwowe.

Podkreślają też, że jeż jest samotnikiem, który łączy się w pary tylko na okres godów. W ciągu jednej nocy potrafi przebyć nawet 2 kilometry. Co natomiast nie jest prawdą? Jeż nie nosi na swoich kolcach jabłek czy innego jedzenia (choć tak jest przedstawiany na obrazkach). Teoretycznie jeż jest wszystkożerny, ale podstawą jego pożywienia są robaki ziemne, ślimaki i owady. Czasem zjedzą też płazy, jaja ptasie, grzyby i owoce, ale  nie noszą ich na kolcach, bo trudno byłoby im zarzucić na grzbiet tak dużą rzecz i potem zdjąć ją. Ciekawostką natomiast jest to, że jeż, chyba jako jedyny ssak, zjada ropuchy, ponieważ jest niewrażliwy na ich jad. No i potrafi upolować jadowite węże, np. żmije, w czym pomaga mu zbroja z kolców i wysoka odporność na jad przeciwnika.

Jeśli natomiast zobaczycie, że jeż ma mocno zaśliniony pyszczek, pienistą śliną, to oznacza jego reakcję na silne zapachy lub smaki, a nie np. wściekliznę.

W czerwcu można często spotkać młode jeżyki, które samica rodzi w kwietniu i maju, po 5 tygodniach ciąży. W jednym miocie znajduje się od 1 do 9 młodych. Jeżyki po 11 dniach mogą już zwijać się w kolczastą kuleczkę, a po 14 otwierają oczy. Zazwyczaj jeże żyją około 6 lat.

To bardzo pożyteczne ssaki, zwłaszcza w naszych ogrodach, dlatego zadbajmy o to, by zostawić im kopiec z liści. Jeże w październiku zapadają w sen zimowy i ten czas spędza właśnie ukryty pod liśćmi. Obudzi się dopiero w kwietniu, a w trakcie hibernacji jego temperatura ciała zmniejszy się z 36 do zaledwie 1 st. C, krew będzie krążyła dużo wolniej, a serce, zamiast bić 180 uderzeń na minutę, bije tylko 20 razy. Jeśli więc zimą znajdziecie jeża w takim stanie, przykryjcie go liśćmi - jest duża szansa, że obudzi się wiosną.