Powstała jako Powiatowa Szkoła Rolnicza Żeńska w Trzepowie placówka szkolna świętuje w tym roku stulecie istnienia. Z tej okazji Zespół Szkół im. Leokadii Bergerowej w Płocku zaprasza wszystkich absolwentów do udziału w uroczystościach, które odbędą się w czerwcu.
Na 2 czerwca br. zaplanowano uroczystości z okazji jubileuszu stulecia istnienia Zespołu Szkół im. Leokadii Bergerowej w Płocku.
– Liczymy na Państwa obecność w tym dniu, który będzie okazją do osobistych spotkań koleżanek i kolegów ze szkolnej ławy, nauczycieli oraz do wspomnień, refleksji i wzruszeń. Mamy nadzieję, że spotykamy się w licznym gronie, aby wspólnie uczcić tak ważne święto – zaprasza dyrektor placówki, Jacek Kłosiński.
W programie uroczystości zaplanowano Mszę św. w Bazylice Katedralnej Wniebowzięcia NMP w Płocku (o godz. 8.50), następnie o godz. 11 odsłonięcie tablicy pamiątkowej w budynku szkoły. Pół godziny później rozpocznie się Gala jubileuszowa. O godzinie 14 przewidziano poczęstunek, a następnie będzie czas na wspomnienia – spotkania po latach. Z tej okazji przygotowane zostaną wystawy okolicznościowe, zaplanowano też złożenie kwiatów na grobie Patronki Szkoły – Leokadii Bergerowej. Od godz. 18 ma trwać Biesiada Absolwentów.
Zgłoszenia uczestnictwa przyjmowane są do 28 kwietnia 2023 roku pod numerem tel. 24 268 96 94.
Wydarzenie jest współfinansowane przez Urząd Marszałkowski Województwa Mazowieckiego oraz Starostwo Powiatowe w Płocku.
Z historii szkoły…
Powiatowa Szkoła Rolnicza Żeńska w Trzepowie powstała w 1923 roku z inicjatywy miejscowych organizacji społecznych i ówczesnego starosty. W dniu 9 stycznia 1923 roku na posiedzeniu Sejmiku Płockiego podjęto decyzję o zorganizowaniu szkoły rolniczej dla dziewcząt pod egidą Ministerstwa Rolnictwa. Z państwowej parcelacji gruntów szkoła otrzymała na własność 17 ha ziemi z byłego folwarku Trzepowo oraz stare zabudowania: dworek, stodołę i budynki gospodarcze. Organizacją merytoryczno-dydaktyczną szkoły zajęli się Leokadia i Stanisław Bergerowie, nauczyciele Szkoły Rolniczej w Niegłosach. Dzięki ich ogromnemu zaangażowaniu i wytężonej pracy, w latach 1925-1929 powstał gmach szkoły do nauczania 40 uczennic, budynki inwentarskie, budynek gospodarczy i cztery kurniki, skanalizowano budynki szkoły, zdrenowano pola szkoły, przed szkołą urządzono boisko do gier i zabaw, a także założono sad i ogród warzywny.
Szkołę zorganizowano dla córek rolników z powiatu płockiego oraz powiatów sąsiednich. Przyjmowano do niej kandydatki w wieku od 16 do 26 lat, które ukończyły przynajmniej cztery odziały szkoły powszechnej, albo otrzymały dostateczne przygotowanie domowe. Nauka w szkole była bezpłatna, a za wyżywienie w internacie płacono początkowo 1q żyta miesięcznie lub ekwiwalent w gotówce. Głównym zadaniem szkoły było przegotowanie wychowanek do samodzielnej pracy we własnych gospodarstwach, dlatego też program nauczania obejmował kilka działów:
– hodowla drobiu, świń, bydła, koni;
– rolnictwo i gospodarstwo polowe;
– ogrodnictwo, sadownictwo, warzywnictwo, pszczelarstwo;
– gospodarstwo domowe: gotowanie, pieczenie, krój, szycie, haft kolorowy i biały;
– przedmioty ogólnokształcące: język polski, religię, historię, geografię Polski, rachunki, higienę, rachunki gospodarcze, przyrodę, spółdzielczość;
– pogadanki z prawa oraz gimnastykę, a także śpiew, muzykę, pogadanki etyczne.
Każda z dziewcząt musiała zapoznać się z pracą wszystkich działów praktycznych. W związku z tym obowiązywały dwutygodniowe dyżury, po których składano dokładne sprawozdania. Dzień powszedni w szkole wyglądał następująco:
5.00 – 6.00 dyżury hodowlane, kuchnia;
6.00 – 7.00 pobudka, toaleta poranna, porządki;
7.00 – 7.30 poranna modlitwa, śniadanie;
7.30 – 10.00 trzy lekcje po 45 minut;
10.00 – 12.30 zajęcia praktyczne we wszystkich działach;
12.30 – 13.30 pora obiadowa;
13.30 – 16.00 trzy lekcje po 45 minut;
16.00 – 16.30 podwieczorek;
16.30 – 18.00 odrabianie lekcji;
18.00 – 19.30 zajęcia praktyczne;
19.30 – 20.00 kolacja;
20.00 – 21.30 zajęcia praktyczne, czytanie, odrabianie lekcji, czas dla siebie;
21.30 – 22.00 wieczorna modlitwa, mycie, sen.
Szkoła cieszyła się wielkim szacunkiem, a jej wychowanki sławą wzorowych gospodyń wiejskich, patriotek i działaczek społecznych. W latach 1923-1929 szkołę ukończyło powyżej 500 uczennic. Znaczącym wydarzeniem w życiu szkoły było uczestnictwo dziewcząt w dożynkach u Prezydenta RP Ignacego Mościckiego w Spale w roku 1928. Natomiast w listopadzie 1932 roku społeczność szkolna uczestniczyła w uroczystości poświęcenia lotniska z udziałem Prezydenta RP.
W okresie okupacji działalność szkoły była przerwana. W budynkach szkolnych w Trzepowie mieścił się szpital wojskowy. W czasie odwrotu hitlerowców cały obiekt został zaminowany i miał ulec zniszczeniu. Niemcy nie zdążyli jednak wysadzić w powietrze szkoły, jak uczynili to z odległą o 2 km Szkołą Rolniczą Męską w Niegłosach, której już nigdy nie odbudowano.
Szkoła w Trzepowie wznowiła swoją działalność dydaktyczną i gospodarczą w kwietniu 1945 roku. Pierwszy rok szkolny rozpoczął się 6 kwietnia i trwał do 1 sierpnia. Dziewczęta pobierały naukę w Państwowym Gimnazjum Rolniczym Żeńskim, a później w Liceum Rolniczo-Gospodarczym o 3-letnim cyklu nauczania.
Pierwszym po wojnie dyrektorem została Anna Borzymowska, która pełniła taką funkcję do roku 1951. W roku 1948 w Trzepowie powstało 4-letnie Państwowe Liceum Rolnicze Żeńskie, przemianowane w roku 1952 na 4-letnie Państwowe Technikum Rolnicze. Od roku 1951 funkcję dyrektora szkoły pełniła Antonina Wolska. W tym czasie ważnym wydarzeniem była pierwsza matura (rok 1952). Szkołę opuściły wtedy 32 absolwentki. W tym powojennym okresie struktura organizacyjna szkoły ulegała jeszcze wielokrotnym zmianom. Na przykład w roku szkolnym 1954/55 został wprowadzony pięcioletni system nauczania i koedukacja.
Pierwszego września 1960 roku powołane zostało 4-letnie Państwowe Technikum Rolnicze dla dorosłych, do którego przyjmowano absolwentów szkół przysposobienia rolniczego oraz absolwentów niższych szkół rolniczych I i II stopnia. Od 1964 roku rozpoczęło działalność 3-letnie technikum stacjonarne o kierunku ogólno rolniczym dla absolwentów SPR i ZSR. W 1967 roku powołano Wydział Kształcenia Korespondencyjnego, przemianowany później na Wydział Zaoczny Technikum Rolniczego. W 1977 roku, decyzją Ministerstwa Rolnictwa, powołano Zespół Szkół Rolniczych.
Niezwykle ważne wydarzenie miało jednak miejsce 16 września 1984 roku, kiedy to Zespołowi Szkół Rolniczych nadano imię Leokadii Bergerowej. Obywatel Niemiec – Aleksander Moksel – postanowił ufundować szkołę dla społeczeństwa Płocka. Władze wojewódzkie podjęły decyzję, iż będzie to nowy obiekt dla Zespołu Szkół Rolniczych. W związku z tą decyzją, znaleziono miejsce na lokalizację szkoły w Górach k. Płocka. Wmurowanie aktu erekcyjnego pod budowę nowego obiektu nastąpiło 28 kwietnia 1989 roku. Nowy obiekt wyświęcono 13 września 1998 roku. Od roku 2002 szkoła nosi nazwę: Zespół Szkół im. Leokadii Bergerowej.
(źródło: http://zsberg.nazwa.pl, na podst. „80 lat Zespołu Szkół im. Leokadii Bergerowej w Płocku” Anieli Bagińskiej)