Opuszczone budynki – ośrodek wczasowy. Dlaczego zatrzymał się tam czas?

Stoją w niedużej odległości od Płocka, a mało kto o nich wie. Zachowały się naprawdę dobrze. Jakimś cudem nie uległy rozkradzeniu i atakom wandali. Co się tam wydarzyło? Z jakiego powodu ludzie je opuścili? Są tacy, którzy próbują się dowiedzieć.

Niedaleko Płocka stoją opuszczone budynki po ośrodku wczasowym z czasów PRL (powstał prawdopodobnie w latach 60.). Są ogrodzone  i wyglądają naprawdę zagadkowo. Przyciągają tzw. poszukiwaczy przygód, odkrywców, śmiałków, którzy wizytują opuszczony ośrodek, chcąc zbadać sprawę na własną rękę. Jadą czasem z bardzo daleka i penetrują to dziwne miejsce. Lubią się bać, czy mają niczym nieposkromioną ciekawość? A może jedno i drugie?

Ci, co zwiedzili tajemnicze budynki pod Płockiem sugerują, że przyczyną ich opuszczenia mogło być nawiedzenie bądź inne potworne wydarzenia. Tym bardziej, że ośrodek nie został ponownie zagospodarowany i przez tyle lat nikt się nie pokwapił, żeby go rozebrać, a nawet wynieść z niego pozostawione rzeczy.

“Kiedyś pod moimi nogami zarwała się podłoga” – wyznania eksploratora opuszczonych domów

Jest to naprawdę ogromny kompleks, złożony z 4 okrągłych budynków wraz z łącznikami (stąd nazywa się go „Okrąglakami”), o powierzchni około 7 tys. m2, ze 120 pokojami, recepcją, stołówką, parkingiem, kortem tenisowym, boiskami, placem zabaw dla dzieci, a nawet letnią stajnią dla koni. Miał on kiedyś zapewne wysoki standard, bo w każdym pokoju znajduje się łazienka. Ośrodek położony jest na działce o powierzchni, bagatela, 78 tys. m2. Jeszcze kilkanaście lat temu wystawiony był na sprzedaż przez właściciela, spółkę, za 5 mln zł. Dotychczas jednak ogłoszenia nie odnowiono i nigdzie już ta informacja się nie pojawiła (a przynajmniej przepastne zasoby Internetu nie ujawniły nam tego).

Ale to są suche dane. Najdziwniejsze czeka w środku. Dla fanów filmów grozy czy kryminałów – wszystko wygląda, jakby goście wyszli na chwilę i zaraz mieli wrócić, zjeść kolację i udać się na spoczynek.

Na tych, co maja odwagę przedrzeć się przez zamkniętą bramę, czeka niecodzienne widowisko. W oknach powiewają firanki, w pokojach stoją łóżka, na których w kostkę jest ułożony kocyk, a w schowkach znajduje się pościel. W pokojach w dalszym ciągu są szafki, lampki, piecyki elektryczne. Wszystko wyglądało tak, jakby lokatorzy w każdej chwili mieli wrócić. A to nie wszystko.

W stołówce znajduje się nieruszona zastawa, napoje, przetwory. A wokół drzewa i porastająca wszystko trawa. Naprawdę kojarzy się z filmami z Czarnobyla, gdzie wszystko po wybuchu elektrowni zostało jak było. Jak ludzie stali, tak wychodzili, nie zabierając niemal niczego ze sobą. Tu podobnie – wszystko sprawia wrażenie, jakby z jakiejś przyczyny opuszczono to miejsce pośpiesznie.

Nie podajemy lokalizacji ośrodka specjalnie. Dlaczego? Jak stwierdził jeden z eksploratorów opuszczonych miejsc, im więcej osób zna lokalizację takich budynków, tym szybciej są dewastowane…

Eksploratorzy zapomnianych miejsc. Czego szukają w opuszczonych domach?

Okolice Płocka chyba mają „szczęście” do nietypowych konstrukcji.

W Konstantynowie (gm. Gąbin) stał niegdyś maszt radiowy nadajnika długofalowego Programu I Polskiego Radia, znany również jako Maszt w Gąbinie czy Warszawska Radiostacja Centralna w Gąbinie. Liczył ponad 646 metrów wysokości i był najwyższą konstrukcją na świecie w latach 1974-1991. 8 sierpnia 1991 roku o godz. 19.10 maszt runął w czasie prac konserwatorskich, polegających na wymianie starych odciągów. Górna część masztu złamała się i uderzyła w podstawę. Maszt runął z szybkością błyskawicy, na szczęście nikt nie zginął.

Mamy więc swoje lokalne „Z Archiwum X., a wydawałoby się, że w dobie takiego przebiegu informacji i dostępu infrastruktury, wszystko już znamy i nic nas nie zdziwi…

Opuszczone miejsca w Płocku cz. 1

Płockie podziemia mogą być odkryciem na miarę “złotego pociągu”