REKLAMA

REKLAMA

Niepełnosprawność dzieci – czas ma znaczenie! – cz.3

REKLAMA

Gdy rodzi się dziecko, rodzice nieustannie drżą w obawie o jego zdrowie. Obserwujemy małe, a potem starsze dzieci, bezustannie zastanawiając się czy ich rozwój przebiega prawidłowo. Co powinno nas zaniepokoić i kiedy należy zgłosić się z pociechą do specjalisty? Rozmawiamy ze specjalistami, którzy w Zespole Szkół Specjalnych w Goślicach pracują z niepełnosprawnymi dziećmi.

Przeczytajrównież

TERAPIA RĘKI

Fot. ZSS w Goślicach
Fot. ZSS w Goślicach

Często rodzice dzieci niepełnosprawnych korzystają z terapii ręki. Na czym polega ta metoda rehabilitacji?
– Terapia ręki to inaczej usprawnianie precyzyjnych ruchów dłoni i palców – wyjaśnia Ewa Przybylska, nauczyciel ZSS w Goślicach, mgr oligofrenopedagogiki, terapeuta Integracji Sensorycznej i metody „Terapia ręki”. – Ręka odpowiedzialna jest za wiele procesów. Początkowo bierze udział w poznawaniu świata, pomaga w przemieszczaniu się, a w dalszym rozwoju wykonuje bardzo precyzyjne i skomplikowane ruchy, decydujące o prawidłowym funkcjonowaniu człowieka. Dlatego wszelkie nieprawidłowości w jej działaniu powinny zwrócić naszą uwagę – radzi pani Ewa.

Reklama. Przewiń aby czytać dalej.

Kto powinien skorzystać z terapii ręki? – Terapia skierowana jest przede wszystkim do dzieci wykazujących zaburzenia napięcia w obrębie kończyny górnej (wzmożone lub obniżone), nieprawidłową postawę ciała, problemy z wykonywaniem codziennych czynności (picie z kubka, zapinanie guzików), problemy w zabawach manualnych (układanie małych przedmiotów, lepienie plasteliny), problemy grafomotoryczne (pisanie, malowanie), zaburzenia kontroli wzrokowo-ruchowej czy problem z koordynacją ruchową – wymienia terapeutka.

TERAPIA DZIECI AUTYSTYCZNYCH

Autyzm to całościowe zaburzenie rozwoju. Czy moje dziecko ma autyzm? To pytanie zadaje sobie większość rodziców zaniepokojonych nieprawidłowościami w rozwoju ich pociechy. Jak je rozpoznać?

– Pierwsze symptomy autyzmu możemy dostrzec bardzo wcześnie w codziennym funkcjonowaniu dziecka – zapewnia Angelika Zielińska , nauczyciel ZSS w Goślicach, oligofrenopedagog, a także mgr edukacji integracyjnej i włączającej. – Niepokojącymi sygnałami będą zaburzenia w sferze społecznej, gdyż dzieci autystyczne nie są ciekawe świata i ludzi, nie nawiązują kontaktu wzrokowego, nie reagują na swoje imię i preferują samotną zabawę – wyjaśnia pani Angelika.

Objawami są także zaburzenia w sferze komunikacji – mowa jest wówczas nieadekwatna do wieku dziecka lub występuje całkowity brak mowy, częste powtarzanie słów lub całych fraz, brak zrozumienia przenośni oraz specyficzny sposób intonowania swoich wypowiedzi. Zaburzenia obserwujemy również w sferze zachowania – występują sztywne, powtarzające się zachowania, stereotypowa zabawa dziecka, upodobanie do przedmiotów, na które dziecko prawidłowo rozwijające się nie zwróciłoby uwagi, zachowania stereotypowe: kiwanie się, podskakiwanie, trzepotanie rękoma, a także wybuchy agresji i autoagresji.

DOGOTERAPIA

Dogoterapia stosowana jest jako metoda pomocnicza w rehabilitacji dzieci z różnymi zaburzeniami i deficytami w rozwoju, jak i również dzieci niepełnosprawnych intelektualnie. Kiedy wprowadzono tę terapię w ZSS w Goślicach?

– Zajęcia z Kokosem, specjalnie przeszkolonym psem-terapeutą, prowadzone są w naszej szkole systematycznie już od pięciu lat – mówi Ewa Wysocka, nauczyciel ZSS w Goślicach, oligofrenopedagog i terapeuta dogoterapii. – Głównym celem zajęć jest dostarczenie dzieciom pozytywnego ładunku emocjonalnego i satysfakcji z obcowania z czworonożnym przyjacielem – wyjaśnia.

Fot. ZSS w Goślicach
Fot. ZSS w Goślicach

Zajęcia ze współudziałem psa organizowane są również w takiej formie, by umożliwiały usprawnienie sfery intelektualnej i poznawczej dzieci, które posiadają orzeczenie o kształceniu specjalnym. Regularne obcowanie dziecka z psem sprawia, że nawiązuje się psychiczna więź ze zwierzęciem, co zdecydowanie przyspiesza proces rehabilitacji.




– W czasie dogoterapii pies pełni rolę żywej pomocy naukowej, a dzieci w trakcie odpowiednio dobranych ćwiczeń i zabaw z czworonogiem, kształtują orientację przestrzenną, rozwijają sprawność ruchową i koordynację ruchowo-wzrokową – tłumaczy pani Ewa. – Przedszkolaki uczą się samodzielności, umiejętności przewidywania, rozwijają mowę oraz doskonalą elementarną wiedzę, m.in. umiejętność liczenia, czytania, rozpoznawania i nazywania kolorów. Starsze dzieci utrwalają natomiast i pogłębiają wiedzę, przeżywając wspaniałe chwile spontanicznej radosnej zabawy. Spotkania z psem dają dzieciom możliwość odtwarzania i przetwarzania przyswojonych treści w realnym świecie – zapewnia.

Powszechnie wiadomo, że wszystkie dzieci wychowywane z psem łatwiej asymilują się w społeczeństwie, są lepiej przygotowane do funkcjonowania w grupie społecznej, wykazują mniejszą agresję i mają większą zdolność współdziałania z innymi dziećmi.

HIPOTERAPIA

Terapia z koniem wykorzystywana jest jako metoda pomocnicza w usprawnianiu dzieci i osób dorosłych z zaburzeniami rozwojowymi.

– Wskazana jest w leczeniu wielu jednostek chorobowych, takich jak: mózgowe porażenie dziecięce, autyzm, zespół Downa, niepełnosprawność intelektualna, trudności szkolne wynikające z zaburzeń integracji zmysłów, skoliozy – wymienia Anna Walczak, nauczyciel ZSS w Goślicach, instruktor hipoterapii, mgr wychowania fizycznego i oligofrenopedagog. – Korzyści płynące z hipoterapii mogą odnieść osoby z różnymi chorobami i dysfunkcjami – dodaje.

Fot. ZSS w Goślicach
Fot. ZSS w Goślicach

Pani Ania podkreśla jednak, że istnieją schorzenia i zaburzenia, w których hipoterapia może wyrządzić szkodę. – Z tego powodu każdy z pacjentów przyjmowanych na zajęcia hipoterapii musi posiadać skierowanie i wyraźną zgodę lekarza na ten rodzaj terapii. Dzięki zajęciom z udziałem konia możemy usprawniać zaburzenia motoryczno-ruchowe, ale również wpływać na polepszenie samopoczucia, wzrost pewności siebie i obniżenie poziomu stresu u dziecka – argumentuje.

Dlaczego tak się dzieje? Dosiadanie konia, jego specyficzny ruch i temperatura wymusza prawidłowe rozluźnienie mięśni i obniżenie napięcia. Ruch konia idącego stępem ma specyficzną właściwość – imituje naturalny chód człowieka i ta właśnie niepowtarzalna cecha chodu konia wspomaga dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym w przygotowaniu się do nauki samodzielnego chodzenia. – Systematycznie prowadzone zajęcia hipoterapii wpływają także na kształtowanie prawidłowej postawy ciała, równowagi, reakcji obronnych, koordynacji wzrokowo-ruchowej i małej motoryki. W sferze poznawczej dziecka pozwalają rozwijać i stymulować orientację przestrzenną, orientację w schemacie ciała oraz koncentrację uwagi – tłumaczy Anna Walczak.

Czas ma znaczenie. Jeśli lektura powyższego tekstu zaniepokoiła Was, rodziców, czy zwróciła Waszą uwagę na jakiś problem u Waszego dziecka – nie zwlekajcie dłużej, poszukajcie specjalisty, który rozwieje Wasze wątpliwości.

Wszystkie powyższe terapie, a także specjaliści z ich zakresu są dostępni dla dzieci w wieku od urodzenia do rozpoczęcia nauki w szkole w ramach Wczesnego Wspomagania Rozwoju, prowadzonego przy Zespole Szkół Specjalnych w Goślicach. Dziecko musi posiadać jedynie opinię o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju wydaną przez poradnię psychologiczno-pedagogiczną. Więcej informacji znajdziecie na stronie ZSS Goślice.

REKLAMA

Inni czytali również

Kolejny

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Zgadzam się na warunki i ustalenia PolitykI Prywatności.

REKLAMA
  • Przejdź do REKLAMA W PŁOCKU